Van Dorestadum tot Waderlo

St Willibrord geland in Gravelines in Noord-Frankrijk

Van Dorestadum tot Waderlo is een boekje dat handelt over de heiligen voor en na Willibrord. Vooral St. Willibrord is een van de belangrijke scharnierpunten in dit werkstuk. Bijvoorbeeld de aankomst van St. Willibrord is volgens Albert Delahaye duidelijk gesitueerd in Noord Frankrijk te Gravelines. Daar waar vanuit Engeland Frankrijk bij helder weer te zien was. De behoudende historici houden nog vast aan het beeld dat Willibrordus afgedreven is naar de Hollandse kuststreek (400 km verder!). Ook toen was men al goed in de zeevaart en kon de zeevaarder best 30 kilometer overbruggen. Reden genoeg om de start van Willibrord in Noord-Frankrijk te Gravelines te plaatsen. Verder argumenten zoals de tekstbronnen weergeven zijn overduidelijk. St. Willibrord is altijd in Francia gebleven en dus alle daaruit voorkomende historische feiten zoals de moord op Bonifacius vonden daar ook plaats. Overduidelijk is Willibord die schrijft dat hij in Francia geland is. De bewering dat hij in Katwijk geland is ontstond pas in de 17e eeuw. Daarvoor had geen enkele schriftelijke bron daar eerder over gerept.

De mythe van Wijk bij Duurstede

Methodiek fouten van de R.O.B.

Een aardige paragraaf uit dit boekje behandeld het vinden van munten in Wijk bij Duurstede.  Omdat de munten van Dorestad waren werd (foutief) de conclusie getrokken dat men Dorestad had gevonden. Munten van Dorestad zijn ook in grote aantallen gevonden bij de zeeuwse kust. (Domburg). Ook in Belgie en zuid Frankrijk zijn grote aantallen munten gevonden. Ook bekend is dat de Engelsen de munten “nasloegen” omdat in die tijd de munten de geldwaarde vertegenwoordigde die algemeen geaccepteerd wer in Europa.

Het tweede argument van brandsporen wordt toegeschreven aan de Noormannen. Er is echter geen spoor van het chronologisch samenvallen van de plunderingen en branden. Kortom de wetenschappelijke hoofdzonde die een archeoloog kan maken.

Voorts wordt er nog een gouden broche gevonden in een waterput. Geen kerk, geen teken van verdere rijkdom terwijl Dorestadum in die tijd volgens de geschreven bronnen een welvarend christelijk centrum moest zijn. Maar geen spoor van christelijke verering.