Germania = Frans Vlaanderen
by Caesar, Strabo, Plinius, Ptolemeus (Uitverkocht!)
In Oktober 1997 verscheen het volgende (rode) deel van de serie Germania. Alle teksten van Caesar, Strabo, Plinius en Ptolemeus worden telkens afzonderlijk behandeld en verklaard. Dit boek is de tweede in de reeks van Germania. Het behandelt de teksten van de klassieke schrijvers Caesar (100-44 VC), Strabo (Ca 61VC-16NC), Plinius (23-79NC ) en Ptolemeus (87-150NC). Albert Delahaye schreef het manuscript voor dit boek al in 1986. Het is enkele jaren blijven liggen in manusscriptvorm en pas in 1997 uitgegeven door de Stichting Albert Delahaye. Het manusscript is zoveel mogelijk gehandhaafd. Indien nodig heeft de redactie bestaande uit Drs. A.A.F. Jochems en Drs. A.G.F. Laenen zich de vrijheid gepermiteerd het manuscript iets te wijzigen of in te korten. Aangezien de teksten van Caesar, Strabo, Plinius en Ptolemeus min of meer één aansluitend geheel vormen is het gebundeld in 1 boek. Toegevoegd als addendum is de kwestie van de Renus-Delta toegevoegd. Dit waterstaatkundig onderwerp vormt een wezenlijke schakel in het begrijpen van de nieuwe geschiedenis van het eerste millenium.
Of het boek nog een keer verschijnt is nog niet zeker. Er wordt nagedacht over een herdruk.
Via de teksten van alle vier genoemde klassieke schrijvers wordt als gezamenlijk onderwerp bij alle schrijvers de Noordlijn uitgelicht. Definitie van de Noordlijn is op basis van de huidige geacepteerde Noordelijke oriëntatie van de Atlas. Ptolemeus hanteerde de West-oriëntatie. Dus voor een beeld in onze huidige tijd te krijgen moest men de kaart een kwart-slag (90 graden) naar rechts draaien. Velen (ook huidige geschiedschrijvers) hebben deze West-oriëntatie niet gezien en schreven Ptolemeus af. Indien men de West-oriëntatie toepast krijgt men een totaal ander beeld van Germania.
De Klassieke schrijvers; I: Ceasar, II: Strabo, III: Plinius, VI: Ptolemeus geven in hun beschrijving Germania weer. Tot voor deze publikatie hadden alle geschiedkundigen honderden problemen met het plaatsen van de namen op de huidige lokaties. Als men deze schrijvers interpreteert op het gebied Germania in Frans-Vlaanderen rekening houdend met de West-oriëntatie blijkt het wel te kloppen. Vooral als men rekening houdt met de toenemende transgressies krijgt men een totaal ander idee van de kaart en de beschrijvingen van de klassieke schrijvers.
Addendum:
Een van de grootste misvattingen van de huidige geschiedenis-opvattingen is dat men denkt dat de huidige Rijn daar altijd heeft gestroomd. Renus betekent stroom of rivier. Veel stromen heten destijds Renus. Bij de Transgressies zijn rivieren op een andere manier gaan stromen gedwongen door de steeds wisselende waterstanden. De huidige Rijn is dus niet het Renus van de klassieke schrijvers maar zoals Albert Delahaye het pertinent verwoord de Schelde.